Właściciele wszystkich kotów na obszarze zagrożonym muszą je zaszczepić przeciwko wściekliźnie. Mają na to 30 dni od dnia ukończenia przez kota 3 miesiąca życia. Potem szczepienie trzeba powtarzać co rok, tak jak w przypadku psów. Brak szczepienia psa lub kota jest wykroczeniem, za które grozi mandat karny w wysokości do 500 zł.
Wojewoda nakazuje też pozostawienie zwierząt gospodarskich w okólnikach i na zamkniętych wybiegach. Wyjątkiem są owady zaliczane także do takich zwierząt: jedwabnik morwowy (Bombyx mori) i pszczoła miodna (Apis mellifera).
Wścieklizna jest śmiertelną chorobą odzwierzęcą, czyli przenoszoną ze zwierząt na człowieka. Głównym rezerwuarem wirusa są zwierzęta dzikie (wilki, lisy, wiewiórki, nietoperze, sarny) i domowe (głównie psy i koty), ale także zwierzęta gospodarskie (np. krowy, konie). Wirus wścieklizny przenosi się poprzez kontakt ze śliną zakażonego zwierzęcia np. poprzez ugryzienie lub podrapanie przez wściekłe zwierzę.
U zwierząt choroba objawia się m.in. nagłą zmianą usposobienia zwierzęcia - łagodne staje się agresywne, a agresywne - łagodne. Występuje też m.in. ślinotok, porażenie mięśni żuchwy, gardła, przełyku, brak koordynacji ruchowej.
U zwierząt choroba objawia się m.in. nagłą zmianą usposobienia zwierzęcia - łagodne staje się agresywne, a agresywne - łagodne. Występuje też m.in. ślinotok, porażenie mięśni żuchwy, gardła, przełyku, brak koordynacji ruchowej.
U człowieka objawem charakterystycznym jest wodowstręt i światłowstręt, bóle głowy, nudności, pobudzenie psychoruchowe przechodzące w okres porażenny, który kończy się śpiączką i zgonem.